Van Southampton naar Amersfoort op zondag 12 Juli

Toen we wakker werden lag de QM2 al aan de kade en was het heel aardig weer. Na het ontbijt ging ik nog even naar buiten om wat foto's te maken: hier een veerboot die naar het Isle of Wight vaart, terugkomend in de haven van Southampton:
Aan de achtersteven wapperde de Engelse vlag:

Het van boord gaan verliep redelijk vlot en de bus stond al te wachten, maar wij moesten nog wachten op een paar passagiers die pas later van boord konden en we vertrokken uiteindelijk om ongeveer 10 voor elf en zagen toen nog net een laatste glimp van de QM2 vanuit de bus:

In Dover moesten we een tijdje wachten voor de veerboot kwam en weer vertrok en de chauffeur Andries bewaakte daar de bus met onze eigendommen.

Op de veerboot zat ook weer die bekende Nederlandse toeriste die we al eerder zagen en ze had kennelijk plezier in de harde wind:

ook de meeuwen zeilden prachtig in die wind:

In Utrecht, bij het transferium verliet al een aantal medereizigers de bus en strekte iedereen even de benen na de lange rit vanaf Calais:

En dat was dan tevens de laatste foto van deze reis want bij aankomst in Amersfoort was het te laat en te donker om nog foto's te kunnen maken.

De laatste dag op de QM2

Toen we wakker werden regende het hard en dat bleef het de hele dag doen. Omdat het ook hard woei was alles afgesloten en mocht er niemand naar buiten. Op deze eerste foto is het goed te zien hoe nat het aan dek was:
Wat op het schip rondgewandeld en op dek 2 hing dit bord met plattegronden van alle voor het publiek toegankelijke dekken:

In de Grand Lobby stonden deze heren te zingen met pianobegeleiding:

Uit één van de ramen van dek 3L was goed te zien hoe hard het woei en hoe wild de zee was:

en hier nog een ander beeld daarvan:

Vanuit de "scenic elevator" die in een glazen omhulling aan de buitenkant van het schip van de 8 naar dek 11 gaat had ik dit uitzicht op de onderkant van het buitenste deel van de brug:

En hier is dan ons deel van de afternoon tea 's middags in King's Court op dek 7:

En daarna inpakken om althans één koffer vanavond buiten te kunnen zetten.

De vijfde en laatste hele dag op de QM2

Het was tamelijk somber en bewolkt maar wel droog gisteren en zo zag de lucht er uit:
Desondanks zijn we toch nog naar buiten geweest en was het best lekker. Tijdens de lunch werd er ook nu weer druk geschilderd:

Dit grote stilleven-schilderij past mooi bij de schalen met gebak voor de Afternoon Tea. Op het witte bouwsel op de voorgrond komen de schalen met scones maar die moeten warm zijn dus die komen pas op het laatste ogenblik:

En dit is een close-up van de sandwiches horend bij de Afternoon Tea:

De gebakjes van de Afternoon Tea:

Een stilleven boven de sandwiches van de Afternoon Tea.

Aan het eind van de dag werd het weer slechter en begon het flink te regenen, zoals uit deze, bijna abstracte, foto door het raam bij het voordek duidelijk blijkt:

Ook nu, een dag later, is het nog steeds aan het regenen en waait het tamelijk hard zodat je niet naar buiten op het dek mag.

De vierde hele dag op de QM2 (het verslag van de derde!)

Het was wel wat bewolkt maar er was toch nog welk zon en uit de wind was het lekker, zoals hier op het achterdek:
Grappige wolkenformatie boven het "spoor" van de QM2:

Het zonnedek was helamaal leeg dus daar kon ik de schoorsteenopbouw fotograferen en er dit panorama van maken (4 foto's gecombineerd):

Op de achterkant van het zonnedek ook nog een uitzicht op één van de andere open dekken:Tenslotte nog eens twee watermeloensculpturen: "Watermelon Indian"

en "Watermelon Swan"

Voor vandaag is het dat!

De derde hele dag op de QM2

Hier nog eens twee watermeloensculpturen: "Watermelon Man"
en "Watermelon Woman":

Het was wèl tamelijk bewolkt maar toch niet onaangenaam om over het dek te wandelen, maar een jack was wel nodig.
Je kunt heel dek 7 rondlopen en daar hangen op verschillende plaatsen deze bordjes aan de wand.

Net als indertijd op de QE2 wordt ook op de QM2 voortdurend geschilderd, alleen gebeurt dat niet altijd veilig:
Hier met z'n tweeën aan het schilderen maar nu wèl veilig:
Gelukkig is dit geen zelfportret!

Maar niet alleen in de US ook op de QM2 zie je soms wel héél dikke mensen!

2de dag van de terugreis

Op dit ogenblik is al de derde dag van de terugreis maar die bericht gaat over de 2de dag. Het was zwaar bewolkt (behalve het begin van de dag toen we nog even aan dek liepen), tamelijk fris en een harde wind en we kwamen dus verder niet buiten. 's Avonds na zonsondergang braken de wolken een beetje en dat was wel leuk om te fotograferen.
Binnen die plattegrondje van Kings Court gefotografeerd me de drie daarin gevestigde restaurants: de Carvery (Engels), Lotus (Aziatisch) en Piazza (Italiaans). Daar kun je op veel geschiktere tijden eten en dikwijls ook zelf uitkiezen dan in het Britannia-restaurant.

In sommige restaurants zie je dit soort kunstwerken: een sculptuur gemaakt uit een watermeloen (later volgen er nog wel een paar):

In Kings Court hangt ook een prachtig mozaiek, waarvan hier een klein stukje. Het is helemaal gemaakt van mineralen zoals agaat, witte en gekleurde kwarts en nog veel meer soorten.

Dit keer dus niet zoveel foto's, de volgende keer meer!

1ste dag van de terugreis (foto's van de vertrekdag!)

Voor we vertrokken maakte ik nog even een foto van de wat verwarrend opgestelde klok van ons hotel:

In de Departure Lounge werden de passagiers opgeroepen met een nummer dat ze op kaarten kregen bij het binnenkomen. En hier zwaait de man die samen met de mevrouw links van hem dit oproepen en binnenlaten uitvoerden het nummer...

dat deze Nederlandse toeriste liet zien zodat zij (met deze fotograaf) op de boot werd toegelaten:

In de Grand Lobby werden we bij binnenkomst verwelkomd met pianomuziek.

In onze hut was het eerste wat we zagen het Vrijheidsbeeld door de patrijspoort:
Dat was wel erg klein, maar later kon ik vanaf het panoramadek een betere foto maken:Deze politie/reddings-helicopter heeft vanaf het vertrek tot voorbij de Verazano-Narrows bridgesteeds om de QM2 gecirkeld, kennelijk om die een goede reis te wensen. Hoe vinden jullie die mannetjes die zomaar voor de open deur zitten!
Dit is dan de Verazano-Narrows Bridge die de directe verbinding vormt tussen Brooklyn en Staten Island. De boot past daar maar net onderdoor en veel mensen hebben de neiging om te bukken om hun hoofd niet te stoten, maar het lukt toch zonder beschadiging van de schoorsteen en de mast er onderdoor te komen:

En dat is hier te zien, wanneer de mast net onder de eerste liggende balken door gaat. Er was een wedstrijd wie het dichtste bij was met het raden van de kortste afstand. Wij deden daar niet aan mee maar vandaag werd gezegd dat die kortste afstand 15ft11inches was, dus ongeveer 5 meter.

En nadat we onder de brug door waren waren we op volle zee.